Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όμως, διαμήνυσε στον Ιταλό πρωθυπουργό ότι δεν βλέπει με καλό μάτι το όλο σχέδιο, διότι η φορολογία των ακινήτων επιτρέπει την εξασφάλιση σίγουρων εσόδων και, στην πραγματικότητα, αυτό που χρειάζεται η Ιταλία είναι μείωση των φόρων που καταβάλλουν εργοδότες και εργαζόμενοι.
Το πρόβλημα για τον Ιταλό πρωθυπουργό είναι εμφανές. Το σχέδιο για την κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας θα αφορούσε το 25% των συμπατριωτών του, ενώ η μείωση των φορολογικών κλιμάκων για εργοδότες και εργαζόμενους πρόκειται να γίνει αισθητή σε τουλάχιστον 45% του πληθυσμού. Είναι πολύ πιο δύσκολο, τουτέστιν, να βρεθούν οι αναγκαίοι πόροι. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα τίθεται και ζήτημα ουσιαστικής μείωσης των δαπανών για τη δημόσια υγεία.
Ο Γιόραμ Γκούτγκελντ, υπεύθυνος για την περιστολή των δημοσίων εξόδων, ο οποίος διορίστηκε από τον ίδιο τον Ρέντσι, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica», δήλωσε ότι σχεδιάζει μείωση των δαπανών στον τομέα της δημόσιας υγείας, ύψους δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ. Κύριος στόχος, να περιοριστούν οι δωρεάν μικροβιολογικές εξετάσεις και οι επισκέψεις σε ειδικούς γιατρούς, οι οποίες, βέβαια, κρίνονται αναγκαίες από τον παθολόγο, τον «οικογενειακό γιατρό» του κάθε πολίτη.
Η υπουργός Υγείας Μπεατρίτσε Λορεντσίν έσπευσε να δηλώσει ότι πρόκειται μόνον για «αποδοτικότερη διαχείριση του όλου συστήματος», τονίζοντας πως «οι περικοπές που μπορούσαν να γίνουν έχουν ήδη ολοκληρωθεί», ενώ, παράλληλα, απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο οριζόντιων, ανεύθυνων, περικοπών. Το θέμα, όμως, είναι ότι, ενώ μέχρι τώρα πολλοί κυβερνητικοί ιθύνοντες υποστήριζαν ότι με αυτή την εξοικονόμηση πόρων θα μπορούσε να εκσυγχρονιστεί το ιταλικό Εθνικό Σύστημα Υγείας, τώρα ακούγεται όλο και πιο έντονα ότι οι περικοπές θα χρησιμεύσουν για να ξεκινήσει η πολυδιαφημισμένη μείωση των φόρων.
Ο κίνδυνος, προφανώς, είναι ότι ο Ρέντσι, στην προσπάθειά του να εφαρμόσει το μπερλουσκονικό σύνθημα «Λιγότεροι φόροι για όλους», από τη μια θα αρχίσει να αποδυναμώνει σοβαρά το ιταλικό Εθνικό Σύστημα Υγείας και από την άλλη δεν θα πετύχει μια πραγματική φορολογική ανακούφιση, λόγω και των περιορισμών που συνεχίζουν να επιβάλλονται από μέρους των Βρυξελλών.
«Προσοχή, γίνονται πάντα οι ίδιες, γνωστές επιλογές. Πλήττονται οι τομείς της Υγείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι οποίοι έχουν ήδη φτάσει σε οριακό σημείο», προειδοποιεί το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, το κεντροαριστερό CGIL.
Και μέσα στο κλίμα αυτό γενικότερης αβεβαιότητας, ο επικεφαλής του κινήματος Πέντε Αστέρων, Μπέπε Γκρίλο, συνεχίζει να υποστηρίζει ότι πρέπει να ετοιμαστεί σχέδιο για την έξοδο από το ευρώ. Στο προσωπικό του ιστολόγιο, ο Γκρίλο φιλοξενεί άρθρο του νομπελίστα οικονομολόγου Πολ Κρούγκμαν, στο οποίο υπογραμμίζεται ότι «το κοινό νόμισμα μετέτρεψε την Ιταλία σε χώρα του Τρίτου Κόσμου, η οποία πρέπει να δανείζεται, πλέον, ξένο νόμισμα, με όλες τις συνέπειες που αυτό επιφέρει».
Σύμφωνα με τον επικεφαλής των Πέντε Αστέρων «ένα σχέδιο Β' για έξοδο από το ευρώ είναι απόλυτα αναγκαίο για την Ιταλία, όποιος και αν θα την κυβερνά», διότι «με ένα τεράστιο δημόσιο χρέος και μια παραγωγική οικονομία η οποία βασίζεται σημαντικά στις εξαγωγές, είναι ανεύθυνο να μην προετοιμαστεί, κανείς, για τυχόν έξοδο».
Ενα «Italexit», τέλος, το οποίο ο Γκρίλο θεωρεί ότι «δεν πρέπει να προκληθεί κατ’ ανάγκη από τους Ιταλούς, αλλά μπορεί και να είναι αποτέλεσμα αποφάσεων τρίτων». Το όλο του σκεπτικό σχετίζεται, μάλλον, με τις διαθέσεις κάποιων ιθυνόντων της κυβέρνησης του Βερολίνου…
efsyn
